سلام دوستان عزیز لطف کنند نظرات خودشون رو درمورد مطالب گذشته گذاشته شده به بنده برسانند
برخی می پندارند اگر اسلام به ایران نمی آمد، امروز ایران کشوری زرتشتی بود اما دکتر شریعتی بر این باور است که:
«(اگر اسلام به ایران نمی آمد) ... مسیحیت چنان به سرعت، همچون آتشی که در جنگل پاییز زده ی خشک افتد، ایران را بخصوص نواحی غربی و شمال غربی را فرا می گرفت که اگر اسلام متوقفش نکرده بود، مذهب زردشت را ... از جامعه برداشته و به درون آتشدان هایش افکنده بود و خاکستر کرده بود.
برای نشان دادن قدرت مسیحیت در این عصر، کافی است بدانیم که با این که مدائن پایتخت رسمی رژیم مذهبی ساسانی بود ... و مسیحیت در داخل ایران پایگاه ستون پنجم دشمن تلقی می شد، در عین حال، مدائن مثل قسطنطنیه ی قرون وسطی و رم فعلی، مرکز جهانی مسیحیت شده بود. هجوم و پیشرفت مانوی و مزدکی از درون، بودائی از شرق، مسیحیت از غرب و سپس اسلام که جلوتر از سپاهیان در ایران می دوید همه در اوج قدرت زردشتی، او را مجروح و معدوم کردند!» (تشیع علوی و تشیع صفوی، ص 25 ـ 26)
به نظر می رسد ازدواج با محارم جزء دین زرتشتی نبوده؛ زیرا چنین احکامی در هیچیک از ادیان الهی وجود نداشته است. ازدواج با محارم، یکی از تحریفاتی است که در برهه ای از زمان وارد این دین شد و سپس کنار گذاردند. چنانکه در هر دینی ممکن است تحریفاتی راه یابد و اختصاص به این دین ندارد و نمی توان این موضوع را ابزاری برای سرزنش زرتشتیان قرار داد.
هدف ما از گشودن این بحث، پاسخ به کسانی است که مدعی اند: دین زرتشت سینه به سینه و صحیح و سالم به نسل های بعد منتقل شد.
شاهنامه قضیه ی ازدواج بهمن با دخترش همای چهرزاد را بیان می کند. در پستی دیگر نیز گفتیم که معمولا انتخاب شاه در ایران باستان، براساس لیاقت نبوده. در اینجا نیز می خوانیم که وقتی که هما از پدرش باردار بود، بهمن در بستر بیماری افتاد، وصیت کرد که فرزندش که اکنون جنین است، خواه پسر باشد یا دختر، به پادشاهی برسد.
دوستمان بهرام نوشته ی زیر را برایم ایمیل کرده تا در وبلاگ بگذارم. در ابتدا آن را می آورم و پس از آن توضیحاتی ارائه خواهم کرد.
بهرام:
این فرضیه مانند آتش پرستی زرتشتیان نیز به اشتباه بر زبان تازیان افتاده بود ...