دکتر جهانگیر اوشیدری ـ رئیس سابق انجمن موبدان تهران ـ در کتاب "دانشنامه ی مزدیسنا" واژه های پرکاربرد در منابع زرتشتی و تاریخ ایران را توضیح داده است. "بادبره" از جشن های ایران باستان است که نویسنده آن را به صورت زیر توضیح داده است:
جشن بادبره
«ابوریحان بیرونی می گوید: در قم و حوالی آن "بادروز" با مراسم بسیار مفصلی که با شادی و پایکوبی همراه است برگزار

دکتر جهانگیر اوشیدری ـ رئیس سابق انجمن موبدان تهران ـ در کتاب "دانشنامه ی مزدیسنا" واژه های پرکاربرد در منابع زرتشتی و تاریخ ایران را توضیح داده است. "بادبره" از جشن های ایران باستان است که نویسنده آن را به صورت زیر توضیح داده است:
جشن بادبره
«ابوریحان بیرونی می گوید: در قم و حوالی آن "بادروز" با مراسم بسیار مفصلی که با شادی و پایکوبی همراه است برگزار می شود، و بازاری تدارک می بینند که در آن بازار، وسایل شادی و رفت و آمد و گونه ای کارناوال برپا می گردد. اما در اصفهان این روز را "کژین" می نامند و جشنی که تدارک می شود به مدت یک هفته چون جشن های بزرگ به طول می انجامد.
کوشیار در کتاب المدخل فی صناعة احکام النجوم این جشن را "واذیره" و در زیج خود "باذوره" ضبط کرده است. در کتاب منتهی الادراک "واذیره"، در برهان قاطع "بادبره" و در کتاب دبستان مازدیسنی "بادبره" ثبت شده است.
سه مورد نخستین آشکار است که شکلی قدیمی از ضبط "بادبره" می باشد. اما ضبط دو کتاب اخیر یکسان می باشد.
وجه تسمیه این جشن در وجه انتساب عنوان آن است به بادبره: ... گویند: هفت سال در ایران باد نیامد. در این روز شبانی پیش کسرا آمده، گفت: دوش آن مقدار باد آمد که موی بر پشت گوسفندان بجنبید. پس در آن روز نشاطی کردند و خوشحالی نمودند و به این نام شهرت یافت و سالیان پس از آن بدان خاطره جشن "بادبره" برگزار شد.» (دانشنامه ی مزدیسنا، جهانگیر اوشیدری، تهران، نشر مرکز، چاپ پنجم، 1389، ص 153، ذیل «بادره»)
چرا نویسنده روز این جشن را مشخص نکرده است؟
نویسنده هنگام توضیح جشن ها مقید به بیان روز برگزاری است. اما روز جشن بادبره را ذکر نکرده است. آنچه وی در آخرین پاراگراف نقل کرده، در لغتنامه دهخدا ذیل واژه ی «بادبره» آمده است. عبارتی که نویسنده حذف کرده و به جای آن، سه نقطه گذارده، چنین است: «نام روز بیست و دویم بهمن ماه باشد.»
این جشن در 22 بهمن هرسال برگزار می شده است. جالب آنکه آزادی را به نسیم تشبیه می کنند و ما معتقدیم که با پیروزی انقلاب اسلامی، چونان عصر کسرا، «نسیم آزادی» در 22 بهمن به ایران وزید. حال جای طرح این پرسش است که: چرا موبد موبدان حاضر نشده به روزی که جشن بادبره برگزار می شده، اشاره کند؟ چگونه می توان این کار او را "کردار نیک" نامید؟

لینک مرتبط:
22 بهمن جشنی باستان