موبد رستم شهزادی ـ رئیس سابق انجمن موبدان تهران ـ می نویسد:
«در دین اشو زرتشت سخنی از کفاره (تاوان گناهان) و شفاعت (میانجی شدن) در میان نیست.» (جهان بینی زرتشتی، رستم شهزادی، تهران، انتشارات فروهر، چاپ دوم، 1388، ص 108)
سؤال از موبد شهزادی:
دین زرتشت را از کجا به دست آوردید که ادعا می کنید در آن کفاره ی گناهان نیست؟
اگر بگویید: از گاتها گرفتیم
موبد رستم شهزادی ـ رئیس سابق انجمن موبدان تهران ـ می نویسد:
«در دین اشو زرتشت سخنی از کفاره (تاوان گناهان) و شفاعت (میانجی شدن) در میان نیست.» (جهان بینی زرتشتی، رستم شهزادی، تهران، انتشارات فروهر، چاپ دوم، 1388، ص 108)
سؤال از موبد شهزادی:
دین زرتشت را از کجا به دست آوردید که ادعا می کنید در آن کفاره ی گناهان نیست؟
اگر بگویید: از گاتها گرفتیم، باید گفت که: بیش از نیمی از این کتاب چهل، پنجاه صفحه ای نامفهوم است و بسیاری از مطالبی که شما به عنوان جهان بینی زرتشتی در کتاب «جهان بینی زرتشتی» آوردید، برگرفته از کتاب های دیگر زرتشتیان از جمله وندیداد (بخشی از اوستا) است.
اگر بگویید: دین زرتشت را از مجموع کتاب های کهن زرتشتیان گرفتید، باید گفت که در این کتاب ها انواع کفاره ها برای گناهان ذکر شده است.
موبد رستم شهزادی در جای جای همین کتابش به وندیداد استناد می کند و حتی گاه تلاش می کند برخی احکام شگفت آن (مانند توجه به سگ) را توجیه کند.
به تعدادی از کفاره گناهان از فرگرد چهاردهم وندیداد بسنده می کنم:
یک) به ازدواج در آوردن دختر یا خواهر خود برای روحانی زرتشتی. البته خواهر یا دختر باید باکره باشد و سن او باید از پانزده سال گذشته باشد و همراه با جهیزیه باشد (وندیداد، ج 3، ص 1433، ف 14، ش 15)
دو) اهدای چهارده چارپا به روحانیان زرتشتی و پرورش چهارده توله سگ و ساخت چهارده پل. (همان، ص 1434، ش 16)
سه) تمیز و آماده کردن هیجده چراگاه برای پرورش چارچایان مذکور در شماره قبل و تمیز کردن هیجده سگ از کنه و کثیفی و سیر کردن نه موبد زرتشتی. (همان، ش 17)
چهار) اهدای یک خانه ی بزرگ به موبدان. این خانه باید با محل نگهداری گاو و تخت و فرش باشد. (همان، ص 1433، ش 14)
پنج) اهدای لوازم جنگ به موبدان؛ از قبیل نیزه، شمشیر، گرز، کمان، فلاخن، زره، سپر، کلاه خود، سی تیر و... (همان، ص 1431، ش 9)
شش) اهدای لوازم کشاورزی به روحانیان زرتشتی؛ شامل خیش، شلاق برای راندن گاو، دو هاون سنگی، یک آسیاب برای آرد کردن غله. (همان، ص 1432، ش 10)
هفت) دادن موارد زیر به موبدان:
یک بیل، پرداخت نقره به ارزش یک اسب نر و پرداخت طلا به ارزش یک شتر نر. (همان، ص 1432، ش 11)
هشت) اهدای یک زمین کشاورزی به روحانیون زرتشتی که وسعت آن به اندازه ای باشد که آب دو جوی برای آن کفایت کند و آب به دورترین نقاط زمین زمین شخم زده برسد. . (همان، ص 1433 ، ش 13)
لینک مرتبط:
کفاره ی گناهان